Het Galileo-project krijgt wellicht twee navigatiesatellieten minder dan eerder gepland was. Het wereldwijde satellietnavigatiesysteem moet als alternatief voor het Amerikaanse gps-systeem dienen en zou nauwkeuriger zijn dan dat systeem.

Het ambitieuze Europese initiatief om niet van de Amerikaanse gps-satellieten afhankelijk te zijn, wordt geplaagd door financiële problemen. De nieuwste hobbel op de weg naar het door de EU en de Europese ruimtevaartorganisatie ESA getrokken project is de financiering van de benodigde satellieten. Voor een goed functionerend, wereldwijd satellietnetwerk voor navigatie zijn ten minste 24 satellieten nodig. De EU heeft al vier satellieten besteld, die volgend jaar de ruimte ingeschoten zullen worden. De bestelling van nog 22 stuks werd eerder deze maand door de Europese Commissie goedgekeurd, waarmee het voorlopige totaal op 26 Galileo-satellieten komt. Eerdere plannen voorzagen in een enkele bestelling van 26 stuks.

De commissie buigt zich nog over de bestelling van nog eens zes satellieten, die voor overcapaciteit moeten zorgen. Niet alleen zou dat het systeem nauwkeuriger moeten maken, ook zouden de extra satellieten als backups dienen voor het geval iets misgaat met een van de andere satellieten. Van die zes satellieten zouden er twee aan de grond blijven, om als reserve te dienen. Tot de EU de aanschaf van die zes extra satellieten goedkeurt, zou Galileo met slechts 26 satellieten operationeel worden. Dat zou weinig ruimte laten voor vergissingen: enkele storingen zouden het Galileo-navigatiesysteem kunnen doen instorten.

Het Amerikaanse gps-systeem vergt eveneens ten minste 24 satellieten, en de Amerikanen brachten inmiddels al zeker 34 satellieten in omloop. Enkele daarvan functioneren niet meer, maar ruim dertig satellieten zijn werkzaam. Die zijn echter deels verouderd: het Amerikaanse leger lanceerde enkele ervan al begin jaren negentig. Wel zou het gps-systeem gemoderniseerd worden, als daar tenminste het geld voor vrijgemaakt wordt.